3. Oversikt over ulike reaksjonsformer

I arbeidsgjevar sitt handlingsrom ligg muligheit for å nytte følgjande reaksjonsformer:

• Rettleiing gjennom formelt møte med arbeidstakar (rettleiingsmøte).
• Tilrettevising (anten i møtereferat, eller i eige dokument).
• Skriftleg advarsel (eige brev)
• Oppseiing, suspensjon og avskil etter AML § 15.

3.1 RETTLEIING GJENNOM MØTE MED ARBEIDSTAKER
Når ein tilsett ikkje oppfyller arbeidsgjevar sine forventingar skal ein, ved næraste leiar, tidlegast mulig gjennomføre rettleing til den i tilsette i form av eit formelt møte. Denne type møte vil vidare vere beskrive som rettleiingsmøte.
Eit rettleiingsmøte med den tilsette er første trinn i einkvar prosess. Møtet er arbeidsgjevar sitt viktigaste virkemiddel for å tydleggjere sine forventingar til endring i den tilsette si åtferd eller prestasjonar. Det skal skrivast referat frå møtet. Når arbeidsgjevar i eit rettleiingsmøte gjev uttrykk for forventingsavviket, har den tilsette muligheit til å innrette seg etter arbeidsgjevar sine forventingar og kan rette opp forhold som arbeidsgjevar ikkje er nøgd med.

3.2 TILRETTEVISING
Ei tilrettevising er ei tydleggjering av arbeidsgjevar sine forventingar til arbeidsforholdet. I tilrettevisinga påpeikar arbeidsgjevar brot på den tilsette sine pliktar. Tilrettevisinga inneheld mykje av det same som ein advarsel, men ei tilrettevising er meint å skulle være ein rettleiar for arbeidtakar på kva som er forventa, og ein plan for oppfølging. Dette kan førebygge gjentaking av uønska åtferd, og unngå strengare reaksjonar. Ein gjev tilrettevising anten i møtet og skriv det i referatet eller ein gjev den i etterkant av møtet i eige dokument. 

3.3 SKRIFTLEG ADVARSEL
Ein skriftleg advarsel vil vere eit varsel om at dersom den tilsette ikkje endrar åtferd i tråd med arbeidsgjevar sine klart uttrykte forventingar, vil arbeidsgjevar kunne innleie ein oppseiingsprosess.